Handtastelijk

10/10/2014

Ik heb een aantal vrienden die gezellig in mij knijpen als ze een slok op hebben. Van mogen ze hoor, zolang wildvreemde mannen dat maar niet doen. Maar misschien moet ik toch maar eens een keertje terugknijpen…..

Handtastelijk

“Ahh, I can feel your boobies.”
Onze Engelse buurman is dronken en drukt mij nog even hitsig tegen zich aan. Ikzelf ben ook apezat en bovendien dol op mijn buurman, maar toch komt het niet bij me op hem gezellig even in zijn ballen te knijpen.
Hij is niet de enige man in mijn omgeving die grijpgraag wordt met een slok op. Een vriend van ons beëindigt steevast ieder telefoongesprek met mijn man met de woorden: “Groetjes thuis en knijp even in de linker van me.”
Mijn man, nooit de lulligste, geeft dan gehoorzaam een kneepje in één of ander onderdeel van mij.
“Bedoelt hij nu de linkertiet of de linkerbil?” heb ik ooit in een ver verleden gevraagd.
Allebei, weet ik inmiddels als die vriend na vele whisky’s weer eens vrijpostig aan me zit.
Zouden er vrouwen zijn die in beschonken toestand ook op die manier handtastelijk worden? Echt handtastelijk? Dus niet een verlekkerd kneepje in de bilpartij, zoals mijn man een keer overkwam, toen hij met zes glazen bier hoog boven de hoofden in een volle kroeg naar zijn vrienden liep. Nee echt. Klats, de volle hand om de knuppel om te voelen hoe lang, dan wel hoe dik hij is.
Ik zou weleens willen onderzoeken wat de heren daarvan vinden, maar het gaat me iets te ver om in een kroeg wildvreemde mannen te besluipen en toe te slaan.
Mijn man moet maar het slachtoffer zijn, besluit ik, dus grijp ik Paul in een onbewaakt moment in het kruis. Hij staat te koken en maakt een schrikbeweging.
“Wat doe je nu?” vraagt hij.
“Even voelen hoe groot hij is,” zeg ik schouderophalend.
Hij kijkt me verwilderd aan.
“Ben je gek?”
Oh, kijk hoe hij reageert. Het bewijs is geleverd: handtastelijke vrouwen zijn dus raar.