Nek

21/06/2021

Ik had te fanatiek geklust in de tuin en werd de volgende dag wakker met een hoofd dat scheef op mijn romp stond. Ik kon alleen nog maar links over mijn schouder kijken, hoewel daar niet veel te zien was.
´Ga maar lekker in een warm bad liggen,` was de waardeloze oplossing van mijn huisarts.
Naar de fysiotherapeut. Een jonge gozer die eruit zag alsof hij zo van de sportacademie kwam. Hij kneep wat. Hij roffelde wat en wuifde me na twee sessies door naar een manueel therapeut, want hij wist het ook niet meer.
De manueel therapeut had een Scandinavisch aandoende naam en zag er ook uit als een Viking.
Groot, breed met een rode baard die aan alle kanten onder zijn mondkapje uit piepte en warme kolenschoppen van handen.
Ik slaakte een zucht van verlichting toen hij die handen liefdevol om mijn nek vouwde. Lang duurde die aangename gewaarwording niet, want hij begon met kracht mijn hoofd van mijn romp te trekken.
´Zucht tussen de wervels,` mompelde hij. Of zoiets. Ik verstond hem niet goed, want de woorden moesten zich eerst door die baard en dan door het mondkapje ploegen.
´AU.`
Met dwingende hand duwde hij mijn hoofd opzij, mijn rechteroor op mijn rechterschouder.
´Au joh.`
Ruk, trek, draai, kraak.
Wat is dit voor behandeling? Na me tien minuten gemarteld te hebben nam Roodbaard een pauze, prevelde wat in zijn mondkapje en masseerde zacht mijn nek. Ik durfde niet te ontspannen want nu vertrouwde ik hem niet meer.
Ik mocht rechtop zitten. Tijd voor wat oefeningen. Dit keer was ik blij met mijn mondkapje, want ik moest met mijn wijsvinger mijn kin naar achteren duwen, wat ongetwijfeld een driedubbele onderkin opleverde.
Thuis ga ik braaf mijn oefeningen doen. Paul komt binnen. Om me recht in de ogen te kunnen kijken moet ie links van me gaan zitten.
´Wat was zijn diagnose?`
Ik denk na. De Viking had van alles gefluisterd achter zijn mondkapje.  De spier, een zwelling, ontstekingsremmers, blokkade van een nekwervel. Ik heb geen idee.
´Het is een zucht,` zeg ik dan maar, ´een zucht tussen de wervels.`