Blindengeleidehond

29/01/2016

Ik sta op het perron en vraag me af hoe ik het stukje druif dat in mijn achterste kies vastzit eruit kan krijgen. Unladylike peuteren?
Nadenkend over dit heel belangrijke vraagstuk staar ik naar de sprinter die voor mijn neus gestopt is. Twee conducteuren stappen uit. Een man van een jaar of veertig en een jong grietje met lang blond haar, duidelijk conductrice in opleiding. Haar mentor legt uit, wijst naar knoppen, wijst op zijn horloge, gaat demonstratief op de trede half uit de trein hangen, onderwijl nadrukkelijk het perron op en neer kijkend.
Het meisje knikt de hele tijd superenthousiast, ze heeft er zin in.
Aan de andere kant van het station stopt ook een trein en een diarree van mensen steekt gehaast het perron over.
Als laatste komt een blinde man met een blindengeleidehond aanschuifelen. De hond loopt huppelend, ook hij heeft er zin in.
Ik pulk aan het druivenvelletje in mijn kies en stap opzij om de blinde man langs te laten.
Hij gaat aarzelend voor de open deur van de trein staan. De hond zet zijn voorpoten op de onderste tree en kwispelt. In gedachte verzonken kijk ik naar de man, moet hij deze trein hebben? Zal ik het vragen? Dat hoeft niet, want iemand in de trein buigt zich al naar buiten en praat met hem. Ja, goeie trein, hij stapt in.
Of nee, toch niet, de man draait zich om en wil weer uitstappen. De hond trippelt zonder omkijken de twee treedjes weer af. Onhandig doet de man een stap naar beneden, mist de onderste tree en glijdt tussen trein en perron. Nu lig hij half onder de trein.
Ik kijk ontzet toe. Mijn ogen schieten van de man onder de trein naar het meisje met de conducteursfluit in haar mond. Ze hangt half uit de trein en kijkt de andere kant op.
“Whoeaaaahh,” schreeuw ik en doe met zwaaiende armen een stap naar voren.
Godszijdank, ze heeft het gezien. Het conducteursduo komt aanrennen, nog meer mensen komen aanrennen en met zijn allen sleuren ze de blinde man onder de stilstaande trein vandaan.
De hond intussen kijkt met vrolijk zwiepende staart om zich heen. Waardeloos beest. Zeker ook nog in opleiding.